در تحقیقی که در سال 2019 در نشریه علوم روانشناختی به چاپ رسید گروهی از محققان آلمانی به دنبال پاسخ به سوال جالبی رفته بودند. سوال انها این بود که آیا انتخاب بین رفتن به دنبال شغل یا دانشگاه بر شخصیت افراد در آینده اثرگذار است یا خیر. آن ها برای یافتن پاسخ مسیری طولانی و سخت را در پیش داشتند. مطالعه آن ها یک مطالعه طولی بود که به مدت شش سال ادامه داشت. دانش آموزان 16 ساله برای تشکیل نمونه تحقیق انتخاب شدند و آزمون شناخت شخصیت بر اساس نظریه 5 عاملی شخصیت از انها گرفته شد.بر اساس این مدل، شخصیت از پنج بعد اصلی تشکیل شده‌است که عبارتند از: روان‌رنجوری، برون‌گرایی، سازگاری، استقبال از تجربه و وظیفه‌شناسی.
در سال های آینده این دانش آموزان به انتخاب شخصی شان بعد از دبیرستان گروهی به دنبال بازار کار و انتخاب شغل رفتند و گروهی دیگر مسیر دانشگاه را ادامه دادند.
بعد از 6 سال گروه تحقیق با در اختیار داشتن اطلاعات این افراد به سراغ ایشان رفت و مجددا این افراد را مورد ارزیابی ویژگی های شخصیتی شان قرار داد.
نتایج این تحقیق ایده های جالبی را در اختیار عموم قرار می دهد. به صورت کلی دانش آموزانی که مسیر شغل و فعالیت کاری را دنبال کرده بودند ویژگی شخصیتی “وظیفه شناسی” در آن ها تقویت شده بود و هم چنین میزان کمی هم ویژگی شخصیتی سازگاری (توافق پذیری) در آن ها نسبت به گروه دانش آموزانی که به دانشگاه رفته بودند تقویت شده بود.
هم چنین در این تحقیق هم در دوره دبیرستان و هم پس از دوره 6 ساله در پرسشنامه ها از افراد درباره جهت گیری ها و علایق کاری و فردی افراد هم سوال پرسیده شده بود.
دانش آموزانی که به دنبال کار و شغل رفته بودند نگاه “واقع گرایانه” تری نسبت به بازار کار پیدا کرده بودند و هم چنین بیشتر از نگاه های مرسوم در بازار کار پیروی می کردند. اما در طرف مقابل دانش آموزانی که به دنبال تحصیل رفته بودند تفکراتشان بیشتر به سمت علاقه به کارآفرینی ، گسترش روابط اجتماعی ، علاقه بیشتر به مسائل هنری و هم چنین نگاه و تفکر پژوهش محور حرکت کرده بود.
هم چنین بر اساس مصاحبه ای که با برنت رابرتز، استاد روانشناسی دانشگاه ایلینویز، که سرپرستی این مطالعه را با محققان دانشگاه توبینگن در آلمان داشته است، صورت گرفته است، پروفسور رابرتز اشاره کرده است که: «ما می‌خواستیم بفهمیم که آیا انتخاب مسیرهای شغلی مختلف منجر به الگوهای مختلف رشد شخصیت می‌شود یا خیر.ما از تحقیقات قبلی خود می دانستیم که ورود به بازار کار با افزایش ویژگی های شخصیتی مانند وظیفه شناسی و ثبات عاطفی همراه است. اما ما به ندرت این فرصت را داریم که گروه هایی از افراد در همان سن را که مسیرهای متفاوتی را انتخاب می کنند، مورد آزمایش و مقایسه قرار دهیم.”
رابرتز معتقد است: «این بدان معناست که کسانی که تحصیلات خود را ادامه نداده اند علاقه خود را به مشاغلی که معمولاً با رفتن به کالج پرورش می‌یابند از دست می‌دهند.
رابرتز معتقد است که تحقیقات جدید به شواهد فزاینده ای اضافه می کند که شخصیت تغییر ناپذیر نیست، بلکه در طول زندگی تغییر می کند. تغییرات اغلب ظریف، اما معنی دار هستند. شواهد نشان می دهد که بسیاری از این تغییرات نتیجه انتخاب های زندگی فرد است.
رابرتز می‌گوید: «این مطالعه قوی‌ترین شواهدی را ارائه می‌کند که تاکنون در دست داریم مبنی بر اینکه راهی که انتخاب می‌کنید ممکن است شخصیت شما را تغییر دهد.
به طور خلاصه این مطالعه نشان داد که پس از شش سال، وظیفه‌شناسی در بین افرادی که اشتغال را دنبال می‌کنند بیشتر از همتایان خود در دانشگاه افزایش یافته است و اما در عین حال کسانی که در مسیر شغلی بوده اند از آن طرف علاقه کمتری به شرکت در فعالیت های علمی، تجاری یا کارآفرینی نشان داده اند.
منبع: مجله علوم روانشناختی
نویسنده: جسیکا گول و همکاران
ترجمه و تلخیص: دانشگاه ناصرخسرو
سال انتشار: 2019
